Während die Ukraine Waffen von befreundeten Ländern erhält und den Umgang mit ihnen lernt, was mindestens drei Wochen dauern und den Krieg von einer Positionskonfrontation in eine massive Gegenoffensive verwandeln wird, haben in der bisher relativ ruhigen Republik Moldau Aktivitäten begonnen. Ich war im vergangenen Jahr dort und bin auch durch Transnistrien gereist, ein von Russland kontrolliertes Gebiet, das aber international immer noch zu Moldawien zählt. Es ist ein von mafiösen Strukturen beherrschter Ort dieser Welt, an dem fast alles einem Unternehmen mit dem dämlichen Namen “Sheriff” gehört. Die Schilder dieses Unternehmens, die Porträts heutiger politischer Führer Russlands, die Monumente für die Helden des Zweiten Weltkriegs und die neu errichteten Denkmäler für die Herrscher des Russischen Imperiums bilden ein Gesamtpaket, das die ästhetischen Qualitäten von Transnistrien diktiert. Es war geplant, erneut nach Moldawien zu reisen, um den Regisseur zu treffen und die Arbeit an dem Dokumentarfilm über den Schicksalsfluss Nistru (Dnjestr) sehr bald, im Mai, fortzusetzen. Vor kurzem habe ich online mit ihm gesprochen, und er sagte, dass alles ruhig sei, die Menschen mehr an die Aussaat denken und der Rhythmus der Natur über allem stehe. Frühling. Die Vögel zwitschern, der Fluss nimmt seinen Lauf. Und doch säen die Äußerungen einiger russischer Militaristen, Moldawien solle sofort okkupiert werden, Unruhe. Man muss verstehen, dass die Moldauer und die Rumänen fast ein Volk sind; obwohl es Unterschiede in der Geschichte gibt, teilen sie dieselbe Sprache, und Rumänien solchen Aussagen nicht gleichgültig gegenüberstehen kann. Rumänien ist ein NATO-Land. Wer hat die riesigen Radioantennen in die Luft gesprengt, die die russische Propaganda übertrugen? Wer hat die Gebäude des Transnistrischen Staatssicherheitskomitees in Tiraspol beschossen? Niemand gesteht es ein, niemand hat es angeblich gebraucht, doch es diente dem in Transnistrien stationierten Militärkontingent als Grund dafür, die Kampfbereitschaft zu aktivieren. Die transnistrische Armee bildet zusammen mit den 1.500 russischen Soldaten eine Truppe von etwa 6.000 Mann, was für die Ukraine nichts Ernstes wäre, Moldawien aber große Probleme verursachen könnte. Kurzum, ich weiß nicht, was ich tun soll. Der Film hätte sehr gut werden müssen. Der Krieg ist auch für die Erzählung notwendig.
Kamēr Ukraina saņem draudzīgo valstu dotos ieročus, apgūst to lietošanu, kas paņems vismaz trīs nedēļas un pārvērtīs karu no pozicionālas pretstāves uz masīvu pretuzbrukumu, tikmēr aktivitāte sākusies līdz šim samērā mierīgajā Moldovā. Biju tur pērn, izbraucu cauri arī Piedņestrai, kas ir Krievijas kontrolēta teritorija, taču starptautiski joprojām skaitās Moldova. Tā ir mafiozu struktūru pārvaldīta vieta Zemes virsū, kur gandrīz viss pieder firmai ar kretīnisku nosaukumu “Sheriff”. Šīs firmas izkārtnes, mūsdienu Krievijas politisko līderu portreti, 2. pasaules kara varoņu monumenti un jaunuzbūvēti Krievijas impērijas valdnieku pieminekļi ir komplekts, kas diktē Piedņestras estētiskās kvalitātes. Bija plānots atkal braukt uz Moldovu, lai satiktos ar režisoru un turpinātu darbu pie dokumentālās filmas par likteņupi Nistru (Dņestru) pavisam drīz, maijā. Nesen runājos ar režisoru tiešsaistē, viņš apgalvoja, ka viss ir mierīgi, cilvēki vairāk domā par sēšanas darbiem, dabas ritums stāv pāri visam. Pavasaris. Putni čivina, upe turpina savu gaitu. Un tomēr dažu Krievijas militāristu izteikumi, ka Moldovu vajag nekavējoties okupēt, sēj nemieru. Ir jāsaprot, ka moldāvu un rumāņi ir gandrīz viena tauta, lai gan vēsturē ir atšķirības, valoda viņiem ir tā pati un Rumānijai šādi izteikumi nevar būt vienaldzīgi. Rumānija ir NATO valsts. Kas uzpridzināja milzu radioantenas, kuras retranslēja Krievijas propagandu? Kas apšaudīja Piedņestras Valsts Drošības komitejas ēkas Tiraspolē? Neviens neatzīstas, nevienam tas it kā nebija vajadzīgs, taču ir kalpojis par iemeslu, lai Piedņestrā bāzētais militārais kontingents ieslēgtu kaujas gatavības režīmu. Piedņestras armija kopā ar Krievijas 1,5 tūkstošiem karavīru veido apmēram 6 tūkstošu lielu spēku, kas Ukrainai nebūtu nekas nopietns, taču Moldovai spētu radīt lielas nepatikšanas. Īsāk sakot, nezinu, ko darīt. Filmai bija jābūt ļoti labai. Karš arī stāstam vajadzīgs.